Dit delen:

 

Leek me wel aardig om deze in de aanloop naar de Kerst te plaatsen.

—o0o—

Liked the idea of posting this in the run-up to Christmas.

 

 
 

Dit delen:

 
 

Vanavond ben ik samen met nog iemand naar de opening van een tentoonstelling in Nijverdal van “de kunstvaria schilders” geweest. Een gezamenlijke kennis van ons zit in dit clubje amateurschilders. Een aantal werken sprong er voor mij uit. Om verschillende redenen. Maar het was vooral erg gezellig. Het was ook behoorlijk druk in de kleine zaal, dus het was nogal lastig om foto’s te maken. Heb het toch maar geprobeerd.

—o0o—

This evening I went together with someone else to the opening of an exhibition in Nijverdal of a club of amateur painters. A mutual acquaintance of ours is a member of this club. As far as I’m concerned a few works stood out. For different reasons. But mostly it was a nice gathering. It was also rather busy in the small Hall, so it was quite difficult to take pictures. I tried anyway.

 
  

Dit delen:

 

Tantost j’errois seulet par les forests sauvages,
 Sur les bords enjonchez des peinturez rivagez,
 Tantost par les rochers reculez et deserts,
 Tantost par les taillis, verte maison des cerfs...

Bovenstaande impressie van Pierre de Ronsard uit zijn kindertijd van zijn geliefde forêt de Gastine kwam ineens in mij op, terwijl ik vanmiddag samen met Diesel een (te korte) wandeling in het bos maakte.

—o0o—

The above childhood impression by Pierre de Ronsard of his beloved forêt de Gastine, suddenly came to mind while I was taking (too short) a walk in “our” wood with Diesel.

 

Dit delen:

Vanochtend is de fysio geweest. Nog geen oefeningen. Dit is wat ik per dag mag doen:
5x 3 min. zitten (hoog en recht)
3 tot 5 x 3-5 min. lopen (mag buiten, hoera!);vandaag 2x, vrijdag 3x, zaterdag 4x, zondag 5x
Op geleide van de pijn korte stukjes lopen en schema aanpassen tot maandag. Dan komt hij weer hier.
Oh, en toen zijn oog op het schilderij van Diesel viel, stond hij even als aan de grond genageld. Hij vond het prachtig.

—o0o—

The fysiotherapist has been here this morning. As yet no exercises. This is what I am allowed to do (per day):
5x 3 min. sitting up (high and straight)
3 to 5x 3-5 min. walking outside (today 2x, Friday 3x, Saturday 4x, Sunday 5x )
Walking short distances, guided by the pain, and adapt scheme until Monday, when he’ll be back.
Oh, and when his eye fell on the painting of Diesel, for a moment he seemed like nailed to the floor, he was struck by its beauty.

 

Dit delen:

 

 

 

Dit delen:

Nee, natuurlijk niet Diesel zèlf opgehangen, maar zijn schilderij. Het heeft enige tijd en moeite gekost, maar gisteren was het dan eindelijk zo ver.
Zelf moet ik er nog erg aan wennen. Ik was gewend dat hij op de schouw stond, maar nu hangt hij dus hoger.
Het is nu vrij donker vanwege het grijze regenachtige weer, maar zodra het licht in de kamer beter is zal ik een foto maken en die hier plaatsen.

—o0o—

No, of course not Diesel himself, but his painting. It took some time and doing, but yesterday it finally happened.
Myself, I’ve stillgot to get used to it. At first it was on the mantelpiece, but now it hangs higher.
It’s quite dark now because of the grey rainy weather, but as soon as the light in the living gets better, I’ll take a picture and put it here for you to see.

Dit delen:

 

Dia-l-oog

Kijk, zou je zeggen, kijk
door het oog om te zien.

om in te zien dat wij
elkaar begrijpen.

Het licht maakt ons zichtbaar
en stilte schept ruimte.

maar van zwijgen is geen sprake,
schouwen is een vorm van praten.

Het oog heeft het woord –
oog is mond en oog is oor.

Wij verstaan elkaar
in blind vertrouwen.

 

een voorbeeld / an example

 

Eigenlijk was het de bedoeling dat dit gedicht van  Hein Walter ook op het schilderij van Diesel zou komen, maar dan zou het te druk geworden zijn. Toch wil ik het even kwijt. Het geeft de relatie met hem perfect weer.

—o0o—

Actually we meant this poem by Hein Walter to be in the painting of Diesel, but it would have been too much. Yet, I want to share it, because it is a perfect way of describing  our relationship.
I’ll try and translate it, but it will probably loose some of its power in the process, the title most certainlywill, because in Dutch “oog”  means eye.

 

Dialogue

Look, you’d say, look
through the eye to see.

to see that we
understand each other.

The light makes us visible
and silence creates space.

but there is no question of silence,
looking is a way of talking.

The eye has the floor –
eye is mouth and eye is ear.

We understand each other
in blind faith.

 

 

Dit delen:

Nou, ik hoop dat ik de spanning voor jullie ook een beetje heb kunnen opvoeren, want dan komt nu zo ongeveer de sensatie.

In deel 4 heb ik, waar ik schreef dat ik Diesel was gaan halen voor een uitgebreidere p&p-ronde langs de Maas, nog een klein stukje weggelaten. Toen wij nl. naar buiten liepen deden wij dat samen met San. Zij vroeg me even mee te lopen naar de auto. Ze deed de achterklep open en wat ik toen zag …………..nòg een schilderij. Het was nog niet eens helemaal droog. Het plakte nog een beetje. Ze was er tot in de nacht nog aan bezig geweest, totdat Stan haar zei dat het genoeg geweest was en dat ze naar bed moest. 😉

Enfin, Diesel trok mij bijna omver, zo’n hoge nood had hij, dus ik ben met hem die grote ronde gaan lopen, terwijl San het schilderij naar binnen bracht.

Zijn jullie haast klaar voor DE SENSATIE?

Diesel en ik kwamen terug, gingen de kerk in, waar in de tentoonstellingsruimte een hele groep mensen zich stonden te verdringen voor HET schilderij. Wij hebben ons er even doorheen gewrongen en toen kon San o.a. déze foto maken.

 

schilderij + origineel

 

Omdat het licht op die plek niet optimaal was en alles een beetje gelig werd, heeft ze het schilderij vervolgens mee naar buiten genomen en heeft daar déze foto gemaakt.

buiten tegen de muur van de kerk

 

Iedereen was laaiend enthousiast over schilderij èn model, dat begrijp je. En ik mocht naast het origineel, ook het kunstwerk mee naar huis nemen. Èchter, je kon gelijk zien dat het natuurlijk voor geen meter bij in m’n autootje paste . Gelukkig was  daar een reddende engel in de vorm van Ewald, die het wel wilde meenemen. Hij woont hier niet zo ver vandaan. Zaterdagochtend is hij het samen met de kleine Sam (wàt een lekker knulletje) hier komen brengen en heeft het voor mij op de schoorsteenmantel gezet. Om een idee te krijgen, dat ziet er ongeveer zó uit.

provisorische opstelling

 

De lichtval is ook nu niet optimaal, mijn fotografische kunsten zijn niet geweldig en het moet ook nog opgehangen worden, maar er komt op een later tijdstip op m’n blog vast nog wel een keer een foto voorbij waar alles bij elkaar komt.

Dit delen:

Nu je op de hoogte bent tot en met vrijdagochtend, komt hier het volgende spannende gedeelte.

Een tijdje geleden heeft Diesel het hier onder afgebeelde aangepakt van de postbode. Hij pakt nl. altijd netjes de post en/of de kranten aan – als de bezorger(s) die tenminste niet proberen terug te trekken als ze hem voor de deur bij de brievenbus zien zitten – en komt het mij brengen. We ruilen de post dan voor een lekkertje.

Wij hebben uiteraard aan deze uitnodiging gehoor gegeven. Vrijdagmiddag heb ik dus Heer Diesel en de benodigde spullen in de auto gepakt, heb de tank tot aan de uiterste rand gevuld en ben richting Urmond (Stein) vertrokken.

Over de heenreis ga ik het hier niet hebben. Die was redelijk rampzalig vanwege wegwerkzaamheden en file vanwege de spits. Gelukkig waren we mooi op tijd in Urmond en heb ik eerst heer Diesel onder aan de dijk langs de Maas even uitgelaten. En in eerste instantie heb ik hem toen maar weer even in de kofferbak gelegd.
Na het warme welkom dat mij in de Terpkerk ten deel viel en nadat mijn Sanneke klaar was met een laatste klusje, heb ik hem er weer uit gehaald en hem eerst maar eens in het garderobekamertje gelegd. Mèt uiteraard een bak water, een vetbedje (hij vertikte het overigens om er lang op te liggen en lag dus meest op de stenen vloer),  m’n rugzak-cum-krukje en m’n jachtjas.

Er  was veel belangstelling, om niet te zeggen dat het er stuiterdruk was (gelukkig voor de exposanten)  en Diesel was in eerste instantie tamelijk opgewonden. Er kwamen ook vrij veel mensen even bij hem kijken (de deur naar de garderobe had ik open gelaten) en hij heeft zich tijdens de opening trouwens nog door een klein jongetje dat het allemaal ook wat moeilijk vond laten aaien en heeft hem een lekkere kus (lik over het snuitje, hihi) gegeven. Het jongetje durfde samen met zijn pappa Diesel ook wel een klein stukje gedroogde kipfilet te geven dat ik uiteraard bij me had. Na de officiële openingstoespraak etc. ben ik Diesel gaan halen en heb een uitgebreidere p&p-ronde met hem gelopen langs de Maas. Daarna was hij al een stuk rustiger.

Toen was er ook nog een oudere heer, die z’n jas in de garderobe wilde hangen, maar terugdeinsde toen hij Diesel gewaar werd. Gelukkig zag ik het en heb ik zijn jas even opgehangen. Waarop de heer zei: “oh is het wel een vriendelijke hond” en hem even een aai durfde te geven.

Zo en voor het klapstuk, de sensatie, zul je moeten wachten op deel 5. 😉

Dit delen:

Dacht jij er al aan? Ik niet, totdat ik dit bijzondere Olympische kunstwerk van de Tsjechische kunstenaar David Cerny zag.

Fun and games right?